Sydney-Bali-Joure
Door: Pjirkje Mink
Blijf op de hoogte en volg Pjirkje
05 Oktober 2017 | Nederland, Joure
Volgens mij ben ik jullie allemaal wel wat uitleg verschuldigd….. Hier is mijn laatste blog!
Mijn vorige verhaal stond in het teken van de prachtige reis langs de Oostkust van Australië.
Reinou en Jeannette vlogen om 11 september vroeg in de ochtend vanaf Cairns via Sydney weer terug naar Amsterdam. Ik vertelde iedereen dat ik nog een tijdje in Cairs zou blijven maar niets was minder waar.
Ik vloog aan het einde van de ochtend ook terug naar Sydney want ik zou mijn laatste weekje beleven in Australië en dat moest natuurlijk in Sydney zijn.
Omdat er in het appartement nog wel wat bedden vrij waren kon ik daar gelukkig weer naar toe.
Ik heb de laatste week gebruikt om met iedereen nog even af te spreken.
Als eerste sprak ik af met Jolien. Ze heeft net als ik ook een jaar in Sydney gewoond en voor haar was het ook tijd om Sydney te verlaten. Op haar laatste dag hebben we nog lekker een wijntje gedronken op het dakterras in Bondi en goede gesprekken gehad over onze toekomst. Spannend wat ons te wachten gaat staan.
Met Tinke heb ik nog voor de laatste keer de Bondi to Coogee walk gedaan. Dit is elke keer weer genieten, ook al stormde het nu enorm. Ook heeft ze mee uit eten genomen naar de Sydney Tower. Je hebt in deze toren die 360 graden rond draait een prachtig uitzicht over de stad. Na het eten gingen we nog even drankjes doen. Helaas kwamen we 1 tent niet binnen omdat de uitsmijter dacht dat ik al teveel drankjes op had. (Ja, ze zijn enorm streng! Ik zei nog: dit is het enige wat ik niet ga missen van Australië.)
Met Demitris ben ik voor de laatste keer gaan eten bij de Butler. Wat was het gezellig, net als al die andere keren dat ik met mijn “Dutch friend” leuke plekjes in Sydney heb ontdekt.
Met Nina ging ik op de laatste avond nog eten bij mijn favoriete Thai. Wat zal ik die lekkere groene curry’s gaan missen. En Nina natuurlijk ook. Ze was één van mijn laatste huisgenootjes met wie ik een hele goede klik had! We hadden enorm veel overeenkomsten; ik noemde haar al mijn Soulmate.
Ook was er nog even “me time”. Zo ben ik op zaterdag nog gaan zwemmen bij de Sydney Olympic Pool. Dit stond nog op mijn lijstje, en was eigenlijk het laatste wat ik nog heel graag wilde doen. Ik ben enorm blij dat ik dit nog heb gedaan want het was een fantastische ervaring. Het weer was goed en het uitzicht tijdens het zwemmen was prachtig. Wanneer ik naar de ene kant van het bad zwom keek ik naar de Harbour Bridge en wanneer ik de andere kant op ging keek ik naar Luna Park. Wat heb ik hier ook een prachtige tijd gehad!
En dan was daar zondag…. DE grote dag waar ik al de hele week tegenop zag; de dag van vertrek.
Ik had al heel erg vroeg mijn wekker gezet en pakte de trein naar Circular Quay. Ik heb hier een theetje besteld en ben op een bankje gaan zitten. De tranen begonnen gelijk al te komen toen ik besefte dat dit voorlopig de laatste keer zou zijn op deze prachtige plek, mijn favoriete plek in Sydney, de plek waar ik me altijd 1000% gelukkig voelde.
Toen ik terugkwam in Wolli Creek werd ik gelukkig goed opgevangen door de meiden in huis. Ook kwamen Luci (collega Luna Park) en Gabi (oud huisgenootje)langs. Iedereen was zo lief voor me en wat werd ik nog verwend met cadeautjes.
Met z’n vijven (Luci, Gabi, Marjolein en Nina, ik) gingen we naar het vliegveld. We hebben nog even een bakje gedaan en toen was het moment van afscheid komen daar. Weer heel veel dikke tranen!!! Het besef dat mijn tijd er nu echt op zat in dit prachtige land was er, ook al zei iedereen dat ik echt heel snel wel weer terug zou komen! Dat laaste hield ik zelf ook maar een beetje voor me, dat maakte het allemaal iets makkelijker.
Wat bijna niemand wist is dat ik niet direct naar huis zou vliegen. Er stond namelijk nog een weekje Bali op de planning! En wat voor 1: Linda zou langskomen om met mij vakantie te vieren en dat was de reden dat de knop redelijk snel om kon zetten. Met Linda (ex collega van school) heb ik in 2009 een prachtige vakantie in Zuid Afrika gevierd en we riepen al jaren dat we weer eens samen moesten gaan reizen. Nu was het moment daar. Ik had er enorm veel zin in!!
Ik kwam op maandagochtend 18 september in de ochtend aan op het vliegveld. Helaas had ik slecht geslapen in het vliegtuig dus aangekomen in het hotel heb ik die schade eerst maar eens ingehaald.
Toen ik wakker werd heb ik even wat gegeten en daarna ben ik teruggegaan naar het vliegveld om Linda op te halen. Het was een mooie hereniging en na 5 seconden voelde het gelijk alsof we elkaar de dag ervoor nog hadden gezien.
We begonnen ’s avonds in een gezellige bar met wat drankjes om lekker bij te kletsen en plannen te maken voor de komende week.
De volgende dag vertrokken we met een taxi naar Ubud. Dit is een leuke, toeristische en drukke (veel scooters) stad op Bali. Hier hadden we voor 2 nachten een slaapplek bij een homestay geboekt. Dit zie je veel op Bali. Je verblijft dan bij mensen/families thuis in een eigen soort appartementje. Er wordt tijdens zo’n verblijf heel goed voor je gezorgd. De mensen zijn super gastvrij, ze willen je overal wel mee helpen en het ontbijt staat ’s ochtends voor je klaar. Vaak betaal je tussen de 5 en 10 euro; spotgoedkoop. Bali is sowieso heel goedkoop wanneer je het vergelijkt met de prijzen in Australië.
In Ubud hebben Linda en ik een bezoekje gebracht aan Monkey Forest, hebben we een lekkere voetmassage gehad, tempels bezocht, een dansshow bijgewoond en we zijn wezen raften. Dit was iets wat Linda erg graag wilde en ik ben blij dat ik mee ben gegaan. Het was een hele leuke ervaring waarbij we onderweg veel moois hebben gezien. (o.a rijstvelden en regenwoud).
Op donderdag vertrokken we weer uit Ubud, maar dat kon niet voordat we een bezoekje brachten aan de (zoon van) handlezer van de film Eat, Pray and Love. Ik wilde hier graag even langs voor wat foto’s maar voordat we het wisten had de beste man wel tijd voor ons en kregen we een reading. Erg bijzonder!!
Na dit moment gingen we verder op pad met onze privé taxi chauffeur. Hij heeft ons deze dag heel veel laten zien van het eiland. Zo gingen we naar de heilige watertempel, de UNESCO rijstvelden, een koffieplantage en nog veel meer. Het was een prachtige dag!
Voor ’s avonds hadden we een mooie kamer op een resort geboekt. Dit was allemaal lekker luxe en hier hebben we onszelf dan ook lekker laten verwennen met heerlijk eten en een fles wijn.
De volgende dag hebben we een bezoek gebracht aan de watervallen en overnachten we bij een heel leuk hostel dichtbij een vulkaan. Gelukkig niet de Agung vulkaan die al een tijdje aan het rommelen is en op elk moment tot uitbarsting kan komen.
Bij het hostel hadden ze ook een hotspring; Linda en ik wisten niet hoe snel we hier in moesten gaan. Heerlijk!! De volgende ochtend ging Linda al heel erg vroeg op om de vulkaan te beklimmen (3 uur). Ik koos ervoor om me nog even om te draaien. Het was wel heel erg vroeg en ik in had in Nieuw Zeeland ook al heel veel vulkanen mogen zien en beklimmen. Helaas was het ook nog eens bewolkt die dag dus Linda heeft niet een mooie zonsopgang kunnen zien. Maar zoals ze zelf zei: het was wel een leuke ervaring!
Na het ontbijt vertrokken we richting Sanur, om vanaf hier de boot te pakken naar het eiland Nusa Lembognan. Dit is een eiland, ongeveer 30 minuten met de speedboot vanaf de haven (heftig tochtje!!). Dit eiland is een klein paradijsje op zich, met helderblauw water en mooie witte stranden. Hier verbleven we 1 nachtje, dit keer weer in een homestay. Voor de 2 dagen op het eiland huurden we een scooter voor een tientje en we hebben het hele eiland afgecrosst. Onderweg stopten we om mooie plaatjes te schieten, lekker te lunchen of een biertje (radler) te drinken. Genieten, genieten!!!
De tijd vloog ook hier voorbij en zondag aan het einde van de middag pakten we de boot terug naar Sanur. Hier verbleven we weer in een homestay, midden in de drukke hoofdstraat. ’s Avonds zijn we lekker uit eten geweest en daarna gingen we naar een leuke bar waar een band speelde. Hier smaakten de cocktails en de radlers ook weer heerlijk. Het laatste nummer van de band was: “Don’t stop me know” van Queen. Dit vond ik bijzonder, omdat dit 1 van de nummers is die ik het afgelopen jaar heel veel heb afgespeeld. Toen kwam het besef ook maar weer even naar boven dat dit de allerlaatste avond van mijn geweldige avontuur was.
De volgende dag gingen we nog even shoppen en genieten van een heerlijke massage. Aan het einde van de middag gingen we richting het vliegveld. Linda en ik vlogen helaas niet met dezelfde vlucht terug naar Nederland dus moesten we hier afscheid van elkaar nemen. Wat keken we beide terug op een fantastische week! Ik ben enorm blij dat we samen dit weekje vakantie op Bali hebben mogen vieren. Omdat het zo gezellig was deed het me Australië wel een beetje vergeten. Was ik alleen op Bali geweest dan had ik denk ik niet zoveel ondernomen en Australië énorm gemist.
En toen was het moment daar dat ik ineens weer onderweg was naar Nederland. Voor velen een enorme verrassing. Er waren maar een aantal mensen die het wisten en in het ‘complot’ zaten.
Dinsdagavond kwam ik aan op Schiphol en werd ik door Gabrielle (vriendinnetje uit Almere) opgehaald. Ik voelde me eigenlijk best wel heel erg goed en opgewekt. Op woensdag zijn we lekker even wezen shoppen bij de Vero en wezen lunchen bij mijn ex-buurtjes. ’s Middags bracht Gab mij naar Friesland waar Linda mij weer op stond te wachten. Ik zou bij haar nog een nachtje slapen en dan op donderdag echt naar Joure gaan.
Het was donderdag immers de verjaardag van Griet en natuurlijk ook Jouster Merke. Ik wist dat de hele familie op de koffie bij Grietje zou komen en rond 11 uur stond ik daar met een bos bloemen op de stoep. Wat was ik zenuwachtig!!! Het was een prachtig, bijzonder en ontroerend moment. Niemand die het wist, iedereen stond perplex!! Het mooie vond ik dat de familie vertelde dat ze voor 20 oktober al vanalles aan het regelen waren voor mij: een busje om me op te halen van het vliegveld, een feestje met de vrienden, een etentje met de familie.
Nadat ik de familie heb verrast en we lekker geproost hebben met een borrel was het tijd om mijn vriendinnen te verrassen. Ze waren allemaal bij Titia thuis aan het uitbrakken van de avond ervoor. Ook dit was ook weer een superleuke en vertrouwde hereniging! Onze reislustige vriendinnengroep is bijna weer compleet ’s Middags gingen we lekker ouderwets de markt over en ’s avonds lekker op stap. Wat vond ik het leuk om iedereen weer te zien en lekker bij te kletsen onder het genot van een borrel. Wat dat betreft had ik niet op een beter moment thuis kunnen komen.
En eerlijk is eerlijk; daar is natuurlijk wel even overna gedacht. In eerst instantie zou ik op 20 oktober thuiskomen, dit is ook wat iedereen vertelde. Van vele mensen krijg ik ook de vraag wat de reden is dat ik eerder thuis ben gekomen. (Het was zeker mooi geweest, of had ik misschien een beetje heimwee?) Niks is minder waar. Ik had het namelijk nog enorm naar mijn zin in Sydney/Australië en ik had zo nog een jaar kunnen blijven. Helaas was mijn visum afgelopen en moest ik dus in oktober hoe dan ook naar huis. Ik keek hier enorm tegenop. Maar toen dacht ik het volgende: Als ik dan naar huis kom, dan wil ik graag in een leuke periode thuiskomen. Dus met Griet haar verjaardag, en Jouster Merke. Bovendien kreeg ik een uitnodiging voor een selectiedag voor een eventuele toekomstige toffe baan. Dit heeft mij doen besluiten om mijn ticket iets te vervroegen.
Ik ben nu alweer een weekje thuis en het voelt alsof ik nooit ben weggeweest. Wat is zo’n jaar voorbij gevlogen. Vorig jaar rond deze tijd zat ik nog in spanning. Wat staat mij allemaal te wachten? Ik kijk terug op een fantastisch jaar. Het is de allerbeste beslissing geweest van mijn leven om alles achter me te laten en een nieuw avontuur aan te gaan. Ik heb een jaar lang in een prachtig mooi land mogen wonen, vrijheid gevoeld, vele leuke mensen mogen ontmoeten, leuk werk gehad en heel veel avonturen beleefd. Ik heb heel bewust genoten van elke dag en ik heb me op en top gelukkig gevoeld daar Down Under. Toch is het ook fijn om weer terug in Nederland te zijn bij mijn familie en vrienden en voor nu is het de bedoeling dat we er hier ook weer iets van gaan maken!!
Eigenlijk voel ik me nu hetzelfde als een jaar geleden : Wat gaat er allemaal op mijn pad komen? Alle opties staan open en dat gevoel is eigenlijk best wel heel erg fijn.
Ik wil jullie allemaal bedanken voor het meelezen van mijn blog. Ik heb veel positieve reacties gehad. Ik zou het heel erg leuk vinden als je hieronder nog even een berichtje achterlaat want ik laat straks een boek afdrukken van deze blog inclusief alle verhalen, foto’s en reacties.
Veel liefs, Pjirk
-
05 Oktober 2017 - 20:42
Jitske:
Lieve Pjirkje, wat een mooi verhaal weer! En inderdaad wat een (mooie) verrassing dat je zomaar op de stoep stond!!!
Ik vond het elke keer weer leuk om je blog te lezen met al je avonturen! En nu op naar nieuwe avonturen.
Liefs Jitske -
05 Oktober 2017 - 21:16
Wilma:
Lieve Pjirkje
Heb je nog niet persoonlijk welkom thuis kunnen heten , maar dat komt vast nog en onder het genot van een wijntje !
De dag dat jij thuiskwam had ik s’ ochtend Griet nog in de winkel om gebak te halen en ze vertelde me dat ze stiekem gehoopt had dat jij met haar verjaardag misschien wel thuis zou zijn, maar helaas was dat niet zo!
Kon zij vermoeden dat jij een uurtje later aan een bakkie bij jou zou zitten?
Wat een geweldige verrassing!
Bedankt dat we mee mochten genieten van je avontuur!
Een fijne tijd ook weer hier in Nederland en ik hoop je snel te zien!
Liefs Wilma❤️ -
05 Oktober 2017 - 21:22
Jolanda:
Lieve Pjirk,
Ten eerste welkom thuis..
Ik heb enorm genoten van je blogs een jaar lang, wat heb jij veel gezien, dit pakt niemand je ooit weer af. Wat een mooie herinnering.
Nu genieten van thuis, je familie en vrienden en alles wat er weer op je pad mag komen. Je bent een topper. Dikke -
05 Oktober 2017 - 22:05
Jeannette:
Dikke leugenaar...alleen ben ik geen haar beter ;) wat heerlijk dat je weer zo lekker dichtbij bent! Ik heb met zoveel plezier je blogs gelezen en nota bene zelf mogen ervaren hoe geweldig je het hebt gehad in Sydney en Australië!! Memories for life -
05 Oktober 2017 - 22:15
Marion:
Lieve pjirk.
Wat zal ik je mooie verhalen gaan missen. Je zou natuurlijk je "normale" weken ook zo kunnen brengen -
05 Oktober 2017 - 22:33
Anne Mink:
Leafe Pjirkje,
Wat heb je Heit op Jouster Merke donderdag laten schrikken toen je bij Grietje voor het raam stond.
Ik kon het eerst niet geloven.
Ben blij dat je weer thuis bent en ik merk dat je enorm hebt genoten aan de andere kant van de wereld.
Ik hoop dat je er in je verdere leven nog lang van mag genieten.
Nu een spannende tijd met de sollicitatie procedure.
Suk6.
Leafs fan Heit. -
05 Oktober 2017 - 22:34
Fam.Hofstee:
Wat een verassing vorige week. Jeetje maar heel fijn dat je heelhuids op de Jouwer bent. Je verhalen waren fijn om te lezen. Deze ervaring neem je voor altijd met je mee. Wens je veel succes met alle wat op jou pad komt.
Groetnis,
Jikke -
05 Oktober 2017 - 22:37
Froukje:
Lieve Pjirkje! Wat een prachtig mooie afsluitende blog van je fantastische avontuur down under! Af en toe was ik best wel een jaloers tijdens het lezen van al die mooie verhalen! Dit neem je mee voor je hele leven. En wat heb je ons weten te verrassen zeg met die onverwachte thuiskomst vorige week! Hoop dat je snel je draai hier in Nederland ook weer weet te vinden, maar dat komt vast goed -
05 Oktober 2017 - 22:37
Belle:
Lieve Pjirkje,
Jij hebt echt lef! Alles loslaten, het avontuur aangaan, vol op genieten. En nu je weer terug bent, ga je gewoon weer voor een nieuw avontuur. Alle opties open. Mooi! Heel veel succes en natuurlijk plezier! See you! -
05 Oktober 2017 - 22:57
Reinou:
Welkom terug leave! Wat had je iedereen tuk, je had geen mooiere terugkomst kunnen wensen ❤️ Ik vond het geweldig om onderdeel te mogen zijn van deze ervaring en Aussie heeft ook mijn hart gestolen. Hopelijk Komi er een vervolg op je blog met nieuwe avonturen. Dikke tut Rein -
05 Oktober 2017 - 23:24
Lysanne:
Ik heb van al je verhalen genoten en ben zo blij dat je zo'n fantastisch jaar hebt gehad! Nu op naar weer nieuwe avonturen en mooie momenten!
Dikke tut. -
06 Oktober 2017 - 01:44
Anne:
Wauw Pjirkje wat heb jij toch een fantastisch jaar beleefd!!
Prachtige blogs hierover geschreven en echt zo dat het leek alsof we het zelf ook beleefden.
En dan nu weer home sweet home en voor hier wens ik je ook weer vele mooie avonturen toe.
Liefs Anne -
06 Oktober 2017 - 08:34
Dukke:
Lieve Pjirkje,wat is dit jaar omgevlogen!! Wat heb je veel beleefd, en ons mee laten genieten via deze blog maar ook in het contact het afgelopen jaar.
Het was een heel spectaculair jaar!! Een ervaring voor het leven!! en dan je thuiskomst, je had ons niet meer kunnen verrassen,na de eerste schrik was het al direkt weer fijn om je weer thuis te hebben.
Hopelijk heb je het ook hier weer naar je zin, en lukt het om je sollicitatie suk6vol af te ronden ik ben erg benieuwd!! dikke tút fan Dukke.
-
06 Oktober 2017 - 10:15
Renske:
Lieve Pjirk!
Super leuk om al je verhalen gelezen te hebben!
Wat een top jaar!!
Nu op naar een nieuw avontuur!!
Dikke kus Renske -
06 Oktober 2017 - 12:23
Irene:
Lieve Pjirkje, wat fijn dat je na al je avonturen weer veilig thuis bent. Je hebt er zelf een surpriseparty van gemaakt voor je familie en vrienden...leuke actie.
Ik heb steeds genoten van al je verhalen en belevenissen. Dit laatste stukje Bali met Linda was ook leuk om te volgen (bekende plekjes,natuurlijk)
Het is bijzonder dat je avontuur je zoveel gebracht heeft en ik ben wel een beetje nieuwsgierig naar je volgende stappen...........in elk geval heel veel succes en een dikke tuut....Irene -
06 Oktober 2017 - 16:50
Susan:
Ha die Pjirk.
Fijn dat je zo genoten hebt. En ook fijn dat je weer heelhuids en gezond terug bent in Fryslân.
Het was leuk om al je verhalen te lezen en wat een verrassing dat Linda bij je was op bali.
Groeten Susan -
09 Oktober 2017 - 17:33
Hielkje:
Het was iedere keer een waar genoegen om je belevenissen te lezen. Wat ben je een wereldreiziger geworden. Als ik terug denk aan 14 jaar geleden toen je voor het eerst naar het buitenland reisde. Met Reinou, Piebe en mij naar het meer van Annecy . Je vond het een heel avontuur maar zat de meeste tijd in de auto te slapen. Piebe en ik bewaren de mooie herinneringen aan de drie vakanties met jou. Kroatië en Spanje. Weet je nog?
Veel liefs van Piebe en Hielkje -
11 Oktober 2017 - 20:42
Arjanne:
Wat een mooi afsluitend verhaal heb je geschreven! Dit avontuur kan niemand je meer afpakken. Succes met alle nieuwe dingen die op je pad komen. Ik ben benieuwd wat voor job het uiteindelijk weer gaat worden. Leafs!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley