New Zealand: The South Island
Door: Pjirkje Mink
Blijf op de hoogte en volg Pjirkje
04 April 2017 | Australië, Sydney
Hello!
Mijn vorige blog eindigde met de prachtige oversteek naar het Zuidereiland.
Onze eerste overnachting was in het Abel Tasman Park. Dit is een Nationaal Park aan de kust. We kwamen aan het einde van de middag aan en hadden ’s avonds een gezellige barbeque met de groep. De volgende dag ging ik kayakken in het park. Abel Tasman is hier een hele geschikte locatie voor want je kunt de hele kust met al zijn baaien langs roeien. De ochtend begon eerst een beetje koud en bewolkt maar later brak de zon door en kon de bikini aan.
De uitzichten waren prachtig: groene heuvels, een blauwe zee en witte stranden. Ik had het gevoel alsof ik door een ansichtkaart heen peddelde. Onderweg kwamen we ook langs een eilandje met zeehonden. We konden heel erg dichtbij komen, prachtig.
In Abel Tasman heb ik afscheid genomen van Anita. Zij heeft iets meer tijd in Nieuw Zeeland en bleef daarom wat langer hier. Ik ging weer verder in de Stray bus naar Westport. In deze plaats was verder niet heel veel te beleven maar we zaten in een knus hostel en ik heb weer lekker even kunnen hardlopen door een mooi park.
De volgende stop was Franz Josef, deze plaats staat bekend om zijn twee Gletsjers: Franz Josef en Fox. We zaten in een superleuk hostel en we begonnen de avond met “all you can eat pizza” en een summerparty. ’s Middags hadden we tijdens een busstop al de tijd gekregen om een outfit te scoren want er waren prijzen voor degenen die het best verkleed waren zei onze buschauffeur.
Helaas hebben we van een prijsuitreiking niks meegekregen. Wel was het een gezellige avond met lekkere pizza’s en cocktails. Ook heb ik met Nathalie nog een paar potjes pool gespeeld tegen wat locals en natuurlijk hebben wij gewonnen. De avond werd afgesloten met een afterparty in onze kamer met Hollandse muziek.
De volgende dag zou ik samen met Michael een helihike gaan doen. Je gaat dan met een helikopter naar de gletsjers en vanuit daar (de naam zegt het al) een hike doen.
Dit leek me een geweldige ervaring en ik keek er ook echt naar uit! Helaas bleek het te bewolkt te zijn die dag waardoor de vluchten gecanceld werden. We baalden best wel even maar we hadden een goed plan B.
Bij het hostel hadden ze namelijk 2 mountainbikes en deze mochten we lenen. We hebben een lekker stuk gefietst en een wandeling naar het uitzichtpunt op de gletsjers gemaakt.
Op dit eindpunt “beloonden” we onszelf met de lunch die we hadden meegenomen.
Het einde van de middag bracht ik door in de “hotpools”. Dit was lekker relaxen in 3 verschillende baden met temperaturen van 36,38 en 40 graden.
’s Avonds zijn we nog met een groepje het bos ingegaan op zoek naar de glowworms. Het was echt heel erg donker, want als je met licht schijnt schrik je de glowworms af.
Gelukkig werden we al snel beloond met fonkelende lichtjes, erg mooi.
Wanaka, ook wel het zusje van Queenstown genoemd was onze volgende overnachtingsplaats. Een prachtige plaats, gelegen aan Lake Wanaka en omringd door vele bergen. Tijdens een rondje sightseeing ontdekte ik een groot park en ik besloot om hier lekker te hardlopen. Volgens mij heb ik een half uur met een big smile gelopen. Ik genoot zo van het uitzicht. ’s Avonds heb ik wat gegeten met Michael en daarna sloten David (Noorwegen) en Nathalie gezellig aan voor een drankje.
De volgende dag zou ik om 10 uur ’s ochtends weer verder gaan met de bus. Ik had echter om 6 uur al de wekker gezet want ik wilde graag nog naar de “Wanaka tree”. Dit is een boom die zich in het meer bevindt en is 1 van de meest gefotografeerde bomen in Nieuw Zeeland. Ik heb hier de zonsopgang gezien en ik kon niet stoppen met foto’s maken zo mooi vond ik het hier. Het was het dan ook zeker waard om zo vroeg op te staan.
Onderweg naar Queenstown maakten we een stop bij de Kawarau Bridge. In 1988 werd dit de eerste officiële plek ter wereld om te bungeejumpen.
Zoals sommigen van jullie misschien wel weten heb ik in Zuid Afrika al eens een bungeejump gedaan. Dit was een sprong vanaf 216 meter; (destijds) de hoogste bungeejump ter wereld. De hoogte van deze brug was “maar” 43 meter. Toch kreeg ik dat “kriebelgevoel” wat ik toen had wel weer toen ik naar de brug keek. Ik heb zelf niet gesprongen, maar wel even gekeken bij andere mensen.
Vanaf deze brug was het nog een uurtje naar Queenstown. Van vele mensen had ik al gehoord dat dit een hele leuke stad moest zijn. De busdriver noemde het zelfs: Las Vegas van Nieuw Zeeland. Ik keek er dan ook naar uit om dit zelf te mogen ervaren en had een hostel voor 4 dagen midden in het centrum geboekt. ’s Avonds begonnen we gelijk met een kroegentocht en dat was erg geslaagd. De volgende dag heb ik van het mooie weer genoten: wandelen langs het meer, lunchen in het park en met een heerlijk ijsje aan de kade zitten en genieten van het prachtige uitzicht.
Op vrijdag stond er een uitje gepland naar de fjorden: Milford Sound. Deze zijn in de laatste ijstijd uitgehouwen door een enorme gletsjer en staan op de Werelderfgoedlijst. In totaal duurde het wel 4 uren om hier te komen met de bus maar de reis was prachtig. Onze chauffeur wist veel te vertellen en de diversiteit onderweg was heel groot: het Wakatipumeer, grote schaapkuddes, het spiegelmeer, sneeuw op de bergen, regenwoud en de Homer Tunnel die dwars door de bergen gaat.
Aangekomen in Milford Sound stapten we op een cruiseboot en hebben we een 2 uur durende tocht gemaakt door het prachtige landschap. We hebben de Tasmanische zee gezien, watervallen en zeehonden.
Toen moesten we weer 4 uren terug in de bus: tijd voor een powernapje.
In Queenstown aangekomen ging ik langs de beste hamburgerplaats ter wereld (aldus CNN) om een Fergburger te scoren. Ik moest even een uurtje wachten maar dat was het echt wel waard: Goddelijk!!!!
’S Avonds heb ik gezellig geborreld met Nathalie want die was ondertussen ook weer aangekomen in Queenstown.
Op zaterdag begon ik mijn dag in de sportschool: die énorme burger moest er natuurlijk weer afgetraind worden haha. In de middag sprak ik weer af met Nathalie: eerst lekker slenteren over de markt, daarna lekkere ciders aan de kade in de zon drinken en toen naar de Icebar.
In een dikke winterjas gekleed en met handschoenen aan betraden we de ruimte waar het -5 graden was. Echt alles was hier van ijs gemaakt: de bar, barkrukken en zelfs de glazen waar we een lekkere cocktail uit dronken. Het was erg leuk om dit eens mee te maken.
In de avond hadden we afgesproken om met David en Michael te stappen. We begonnen met wat drankspelletjes in het hostel en daarna gingen we op kroegentocht. We hebben een superleuke avond gehad in Queenstown, wat tevens mijn laatste avond hier was.
De volgende ochtend moest ik weer vroeg op voor de reis naar Mount Cook: de hoogste berg in Nieuw Zeeland.
Als gevolg van het stapavondje werd ik met een behoorlijke kater wakker en ik had het dan ook best zwaar in de bus. Bij aankomst in het hostel ben ik ook maar gelijk mijn bedje ingegaan. Van de hele Mount Count heb ik dan ook niks gezien... maar dit had er ook mee te maken dat het heel bewolkt was hoor;)
De laatste stop in Nieuw Zeeland was Christchurch. De stad die in 2011 getroffen is door een zware aardbeving waarbij 185 mensen zijn omgekomen. De aardbeving is dus alweer een aantal jaar geleden, maar als je er rondloopt heb je het idee dat het een week geleden is gebeurd. Er is heel veel schade/puin te zien aan/in deze stad. Ik werd er zelfs wel een beetje naar van. Vooral Cathedral Square heeft veel indruk op mij gemaakt. Dit hoorde het kloppende hart van het Christchurch te zijn: een groot plein midden in het centrum waar ooit een hele mooie kathedraal stond. Dit is nu een ruïne; de kerk wordt door een aantal stalen balken nog overeind gehouden maar voor de rest is hij ingestort.
In de stad zijn vele gedenkplaatsen te vinden zoals de “185 empty white chairs”
Gelukkig is ook te zien dat ze druk bezig zijn om de stad weer op te bouwen. Zo is er een nieuwe kerk gebouwd (gemaakt van karton) en is er een winkelgedeelte waarbij zeecontainers als winkels worden gebruikt. Ik hoop dat Christchurch over een aantal jaren weer een mooie, gezellige en bruisende stad mag worden.
Na mijn bezoekje aan het centrum ben ik naar mijn laatste hostel gegaan: Jucy Snooze.
Dit is een gloednieuw en superhip hostel vlakbij het vliegveld. Je slaapt hier in een “pod” (zie foto). Ik heb hier heerlijk geslapen en kon ook nog wel even doorslapen toen mijn wekker ging. Toch ben ik maar gelijk opgestaan want ik moest namelijk richting het vliegveld voor mijn vlucht naar Sydney.
Ik kijk terug op een hele mooie tijd in Nieuw Zeeland. In 3,5 week heb ik vele hoogtepunten gezien van zowel het Noordereiland als het Zuidereiland. Dit was soms wel in een hoog tempo en het weer zat niet altijd mee maar ik had het niet willen missen! Ik ben dagelijks onder de indruk geweest van de prachtige omgeving/natuur en ik wil ook zeker nog eens terug!
Ik ben nu weer terug in “mijn stad” en heb mijn lieve zusje weer in de armen mogen sluiten.
Benieuwd naar wat wij allemaal meemaken? In de volgende waarbenjij zal Griet de “gastblogger” zijn en jullie vertellen over onze avonturen!
Liefs, Pjirkje
Mijn vorige blog eindigde met de prachtige oversteek naar het Zuidereiland.
Onze eerste overnachting was in het Abel Tasman Park. Dit is een Nationaal Park aan de kust. We kwamen aan het einde van de middag aan en hadden ’s avonds een gezellige barbeque met de groep. De volgende dag ging ik kayakken in het park. Abel Tasman is hier een hele geschikte locatie voor want je kunt de hele kust met al zijn baaien langs roeien. De ochtend begon eerst een beetje koud en bewolkt maar later brak de zon door en kon de bikini aan.
De uitzichten waren prachtig: groene heuvels, een blauwe zee en witte stranden. Ik had het gevoel alsof ik door een ansichtkaart heen peddelde. Onderweg kwamen we ook langs een eilandje met zeehonden. We konden heel erg dichtbij komen, prachtig.
In Abel Tasman heb ik afscheid genomen van Anita. Zij heeft iets meer tijd in Nieuw Zeeland en bleef daarom wat langer hier. Ik ging weer verder in de Stray bus naar Westport. In deze plaats was verder niet heel veel te beleven maar we zaten in een knus hostel en ik heb weer lekker even kunnen hardlopen door een mooi park.
De volgende stop was Franz Josef, deze plaats staat bekend om zijn twee Gletsjers: Franz Josef en Fox. We zaten in een superleuk hostel en we begonnen de avond met “all you can eat pizza” en een summerparty. ’s Middags hadden we tijdens een busstop al de tijd gekregen om een outfit te scoren want er waren prijzen voor degenen die het best verkleed waren zei onze buschauffeur.
Helaas hebben we van een prijsuitreiking niks meegekregen. Wel was het een gezellige avond met lekkere pizza’s en cocktails. Ook heb ik met Nathalie nog een paar potjes pool gespeeld tegen wat locals en natuurlijk hebben wij gewonnen. De avond werd afgesloten met een afterparty in onze kamer met Hollandse muziek.
De volgende dag zou ik samen met Michael een helihike gaan doen. Je gaat dan met een helikopter naar de gletsjers en vanuit daar (de naam zegt het al) een hike doen.
Dit leek me een geweldige ervaring en ik keek er ook echt naar uit! Helaas bleek het te bewolkt te zijn die dag waardoor de vluchten gecanceld werden. We baalden best wel even maar we hadden een goed plan B.
Bij het hostel hadden ze namelijk 2 mountainbikes en deze mochten we lenen. We hebben een lekker stuk gefietst en een wandeling naar het uitzichtpunt op de gletsjers gemaakt.
Op dit eindpunt “beloonden” we onszelf met de lunch die we hadden meegenomen.
Het einde van de middag bracht ik door in de “hotpools”. Dit was lekker relaxen in 3 verschillende baden met temperaturen van 36,38 en 40 graden.
’s Avonds zijn we nog met een groepje het bos ingegaan op zoek naar de glowworms. Het was echt heel erg donker, want als je met licht schijnt schrik je de glowworms af.
Gelukkig werden we al snel beloond met fonkelende lichtjes, erg mooi.
Wanaka, ook wel het zusje van Queenstown genoemd was onze volgende overnachtingsplaats. Een prachtige plaats, gelegen aan Lake Wanaka en omringd door vele bergen. Tijdens een rondje sightseeing ontdekte ik een groot park en ik besloot om hier lekker te hardlopen. Volgens mij heb ik een half uur met een big smile gelopen. Ik genoot zo van het uitzicht. ’s Avonds heb ik wat gegeten met Michael en daarna sloten David (Noorwegen) en Nathalie gezellig aan voor een drankje.
De volgende dag zou ik om 10 uur ’s ochtends weer verder gaan met de bus. Ik had echter om 6 uur al de wekker gezet want ik wilde graag nog naar de “Wanaka tree”. Dit is een boom die zich in het meer bevindt en is 1 van de meest gefotografeerde bomen in Nieuw Zeeland. Ik heb hier de zonsopgang gezien en ik kon niet stoppen met foto’s maken zo mooi vond ik het hier. Het was het dan ook zeker waard om zo vroeg op te staan.
Onderweg naar Queenstown maakten we een stop bij de Kawarau Bridge. In 1988 werd dit de eerste officiële plek ter wereld om te bungeejumpen.
Zoals sommigen van jullie misschien wel weten heb ik in Zuid Afrika al eens een bungeejump gedaan. Dit was een sprong vanaf 216 meter; (destijds) de hoogste bungeejump ter wereld. De hoogte van deze brug was “maar” 43 meter. Toch kreeg ik dat “kriebelgevoel” wat ik toen had wel weer toen ik naar de brug keek. Ik heb zelf niet gesprongen, maar wel even gekeken bij andere mensen.
Vanaf deze brug was het nog een uurtje naar Queenstown. Van vele mensen had ik al gehoord dat dit een hele leuke stad moest zijn. De busdriver noemde het zelfs: Las Vegas van Nieuw Zeeland. Ik keek er dan ook naar uit om dit zelf te mogen ervaren en had een hostel voor 4 dagen midden in het centrum geboekt. ’s Avonds begonnen we gelijk met een kroegentocht en dat was erg geslaagd. De volgende dag heb ik van het mooie weer genoten: wandelen langs het meer, lunchen in het park en met een heerlijk ijsje aan de kade zitten en genieten van het prachtige uitzicht.
Op vrijdag stond er een uitje gepland naar de fjorden: Milford Sound. Deze zijn in de laatste ijstijd uitgehouwen door een enorme gletsjer en staan op de Werelderfgoedlijst. In totaal duurde het wel 4 uren om hier te komen met de bus maar de reis was prachtig. Onze chauffeur wist veel te vertellen en de diversiteit onderweg was heel groot: het Wakatipumeer, grote schaapkuddes, het spiegelmeer, sneeuw op de bergen, regenwoud en de Homer Tunnel die dwars door de bergen gaat.
Aangekomen in Milford Sound stapten we op een cruiseboot en hebben we een 2 uur durende tocht gemaakt door het prachtige landschap. We hebben de Tasmanische zee gezien, watervallen en zeehonden.
Toen moesten we weer 4 uren terug in de bus: tijd voor een powernapje.
In Queenstown aangekomen ging ik langs de beste hamburgerplaats ter wereld (aldus CNN) om een Fergburger te scoren. Ik moest even een uurtje wachten maar dat was het echt wel waard: Goddelijk!!!!
’S Avonds heb ik gezellig geborreld met Nathalie want die was ondertussen ook weer aangekomen in Queenstown.
Op zaterdag begon ik mijn dag in de sportschool: die énorme burger moest er natuurlijk weer afgetraind worden haha. In de middag sprak ik weer af met Nathalie: eerst lekker slenteren over de markt, daarna lekkere ciders aan de kade in de zon drinken en toen naar de Icebar.
In een dikke winterjas gekleed en met handschoenen aan betraden we de ruimte waar het -5 graden was. Echt alles was hier van ijs gemaakt: de bar, barkrukken en zelfs de glazen waar we een lekkere cocktail uit dronken. Het was erg leuk om dit eens mee te maken.
In de avond hadden we afgesproken om met David en Michael te stappen. We begonnen met wat drankspelletjes in het hostel en daarna gingen we op kroegentocht. We hebben een superleuke avond gehad in Queenstown, wat tevens mijn laatste avond hier was.
De volgende ochtend moest ik weer vroeg op voor de reis naar Mount Cook: de hoogste berg in Nieuw Zeeland.
Als gevolg van het stapavondje werd ik met een behoorlijke kater wakker en ik had het dan ook best zwaar in de bus. Bij aankomst in het hostel ben ik ook maar gelijk mijn bedje ingegaan. Van de hele Mount Count heb ik dan ook niks gezien... maar dit had er ook mee te maken dat het heel bewolkt was hoor;)
De laatste stop in Nieuw Zeeland was Christchurch. De stad die in 2011 getroffen is door een zware aardbeving waarbij 185 mensen zijn omgekomen. De aardbeving is dus alweer een aantal jaar geleden, maar als je er rondloopt heb je het idee dat het een week geleden is gebeurd. Er is heel veel schade/puin te zien aan/in deze stad. Ik werd er zelfs wel een beetje naar van. Vooral Cathedral Square heeft veel indruk op mij gemaakt. Dit hoorde het kloppende hart van het Christchurch te zijn: een groot plein midden in het centrum waar ooit een hele mooie kathedraal stond. Dit is nu een ruïne; de kerk wordt door een aantal stalen balken nog overeind gehouden maar voor de rest is hij ingestort.
In de stad zijn vele gedenkplaatsen te vinden zoals de “185 empty white chairs”
Gelukkig is ook te zien dat ze druk bezig zijn om de stad weer op te bouwen. Zo is er een nieuwe kerk gebouwd (gemaakt van karton) en is er een winkelgedeelte waarbij zeecontainers als winkels worden gebruikt. Ik hoop dat Christchurch over een aantal jaren weer een mooie, gezellige en bruisende stad mag worden.
Na mijn bezoekje aan het centrum ben ik naar mijn laatste hostel gegaan: Jucy Snooze.
Dit is een gloednieuw en superhip hostel vlakbij het vliegveld. Je slaapt hier in een “pod” (zie foto). Ik heb hier heerlijk geslapen en kon ook nog wel even doorslapen toen mijn wekker ging. Toch ben ik maar gelijk opgestaan want ik moest namelijk richting het vliegveld voor mijn vlucht naar Sydney.
Ik kijk terug op een hele mooie tijd in Nieuw Zeeland. In 3,5 week heb ik vele hoogtepunten gezien van zowel het Noordereiland als het Zuidereiland. Dit was soms wel in een hoog tempo en het weer zat niet altijd mee maar ik had het niet willen missen! Ik ben dagelijks onder de indruk geweest van de prachtige omgeving/natuur en ik wil ook zeker nog eens terug!
Ik ben nu weer terug in “mijn stad” en heb mijn lieve zusje weer in de armen mogen sluiten.
Benieuwd naar wat wij allemaal meemaken? In de volgende waarbenjij zal Griet de “gastblogger” zijn en jullie vertellen over onze avonturen!
Liefs, Pjirkje
-
04 April 2017 - 02:13
Lysanne:
Wauw! Het klinkt echt allemaal geweldig! En zo heerlijk om te lezen dat je zo geniet van al die prachtige dingen en gezellige avondjes. En je bent lekker sportief bezig zo te horen. Heerijk!
Heeeel veel plezier nog met Griet! Ik kijk nu al uit naar haar verhaal.
Dikke tut voor jullie allebei -
04 April 2017 - 07:10
Jikke:
Wat een belevenissen allemaal. Fijn om te lezen, dat je het zo naar je zin hebt. Grietje is inmiddels ook al down under. Maak er een mooie tijd van en kijk weer uit naar een de volgende blog.
O, ja het starletje, sleutel omdraaien, starten en lopen :-)
Groetnis, de Hofstee's -
04 April 2017 - 08:40
Marga:
Wauw, wat een prachtig verhaal weer!! Ben heel benieuwd naar de foto's en natuurlijk naar de avonturen van de gezusters Mink!!! Dikke tút -
04 April 2017 - 09:29
Renske:
Super verhaal weer Pjirk, leuk om te lezen.
Benieuwd naar jullie avonturen samen!
Geniet samen dikke tut!! -
04 April 2017 - 10:50
Anne:
Wauw Pjirkje wat weer een mooi verhaal ik zat er weer middenin wat beleef jij een fantastische tijd !! Ik wens je ook samen met je zusje een geweldige tijd maar flink samen genieten! Kzie uit naar the next blog. -
04 April 2017 - 10:54
Dukke:
Prachtig verslag over een hele mooie tijd in Nieuw Zeeland!! wat een belevenissen,heerlijk om tijdens een kopje koffie te lezen.
Kijk nu al uit naar het volgende verslag van de gastblogger,lekker genieten samen en veel ondernemen,hopelijk met een heerlijk zonnetje,liefs van Dukke. -
04 April 2017 - 14:12
Rena:
Van the North Island to the South Island, adembenemend, avontuurlijk en een onvergetelijke toevoeging op je reis. Ik val iedere keer van de ene verbazing in de andere. En als ik dan in dit verslag je vroege ochtend ervaring lees, bij het zien van de Wanaka tree tijdens de zonsopgang, kan ik niet anders zeggen dan dat je volop geniet. In elk verslag heb je zo’n besef moment die tijdens het lezen ervan, zorgt voor pykevel. Zo ik je in het vorig verslag een schouderklop gaf voor het moment waarop je boven aan de berg over die 3 groene meren keek, wil ik je nu een knuffel geven voor dit bijzondere moment. Wat moet Grietje toch een waardevolle tijd bij je krijgen. Het zussen avontuur is inmiddels begonnen in “jouw stad” en er zal nog veel volgen… Geef haar ook een dikke knuffel van me en geniet samen van jullie verdiende zussen avontuur. haha, stiekem zie ik het voor me. Ook ik kijk uit naar het reisverslag van je “gastblogger” Liefs!
-
04 April 2017 - 17:05
Joke Van Holstein:
Wauw wat weer een pracht verhaal van jou mooie avontuur, daar aan de kant.
Wat geniet je van alles he en de tijd staat niet stil! Bijna zes mnd geleden en al veel gezien en gedaan.
En nu je lieve zusje bij je wat een mooie belevenis samen daar in Sydney! Geniet samen en ik zie er nr uit wat griet te vertellen heeft.
Dikke knuffel van ons. -
04 April 2017 - 17:46
Irene:
Hi, Pjirkje,
Weer een prachtig verhaal en veel gedaan in korte tijd...Wat ik ook had gehoord van New Zealand, dat het er veel regent.....had Ivan ook diverse keren en jij dus ook.........Daarom is het er natuurlijk zo mooi groen. "Elk nadeel heb ze voordeel" of andersom!
Straks lekker genieten met je zusje in Sydney en Australie...nog plannen om rond te reizen samen?
Dikke tuut en blijf genieten! Irene -
04 April 2017 - 18:38
Wilma:
Wauw.....wat ook weer een fantastisch verslag! Hoe jij schrijft...je neemt ons allemaal mee op je avontuur! Een fijne en onvergetelijke tijd samen met Grietje toegewenst! Veel liefs xxx -
04 April 2017 - 19:37
Susan:
Wat weer een pracht verhaal Pjirk.
En nu samen met Griet heerlijk genieten. Veel plezier samen. Dikke tút. Susan -
05 April 2017 - 16:30
Gerrie En Jacob:
Hwat wer in prachtig ferslach.We printe se ùt hwant dan kin ik alles nogris thuus lêze.
Genietsje moai fjierder. xx
-
10 April 2017 - 19:27
Pieta De Boer:
wow...alweer zo,n mooi verhaal. En wat super fijn om nu met je zussie van alles te beleven en te zien! Ben benieuwd naar Griet haar verslag!
Groetjes, Pieta
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
